Gökyüzünde acayip gürültü var bugün. Her yer ağaçlar, dağlar, kayalar kuşlarla dolu. Taaa tepelerden daha büyük kuşlar geçiyor. Uyandığımda gökyüzünü kuşların kapattığını görüyorum. Sanki aralarından güneş sızıyor. O derece kalabalıklar. Annem dışında herkes uyuyor hâlâ. Aslında ben de uyurdum da rüyamda balonlarımın patladığını görünce korkuyla uyandım. Başucumdaki balonumu baktım hemen. Onu yerinde gördüm, bi oh çektim. Gülümsedim ona. Annemle göz göze geldik. O da bana gülümsedi. “Erken daha uyusaydın” dedi. Kuşları gösterdim, “Hepsi gelmişler” dedim. “Gel” dedi bana. Kalktım. Çok soğuktu. Yanımızda duran bidonların birinden suyla yüzümü yıkadı. Koşarak gittim balonumu aldım. Taşın üzerine oturdum. “Anne” dedim.

“Kuşlar nereden geliyorlar?” yanıma gelip saçımı okşadı. “Sıcak yerlerden. Çünkü artık burada da havalar ısınıyor. Baharın müjdecisi onlar.”

“Bahar iyi bişey mi?” gözleri daldı annemin, uzaklara baktı. Duymadı sandım, yanına sokuldum iyice;

“Anne, bahar iyi bişey mi?”

“Evet” dedi.

“O zaman artık evimize dönebiliriz bizde değil mi? Tıpkı kuşlar gibi…” gülümsedi annem saçımı okşadı.

“İnşallah” dedi. Balonumu sımsıkı tuttum koşarak kuşların sesine çığlıklarla karşılık verdim. O sırada herkes uyandı. Ben balonumla koşarken diğer çocuklarda peşimden koşmaya başladı çığlık çığlığa. Karnımızın açlığını hissetmiyorduk. Kuşlara bakıp onlar kadar gürültü çıkarıyorduk. Akşama kadar yürüdük hep birlikte. Bazen herkesten öne çıkıyorduk çocuklarla, bazen taaa arkalarda kalıyorduk. Herkes çok yoruldu. Bu bahar ‘iyi bişey’ dedi annem. Belki artık biz de evimize döneriz. Belki havalar çok ısınınca dilimlenmiş karpuz da yeriz.

Karanlık olana kadar yürüdük, biz de çok yorulduk, balonum uçmasın diye anneme elime düğüm attırdım. Annemlerin elleri kolları dolu daha da çok yorgunlar. Ama burada balonlar patlamıyor kaç gündür. Hem patlamış olsa kuşlar da kaçardı. İyi ki geldiler. Başımızın üstündeler hâlâ. Kuşların gölgesi balonumun üstüne düşüyor. Balonum sayesinde bahar gelmiş biliyorum. Sevinçle sarılıyorum ona, incitmeden, patlamasın diye dikkat ediyorum. Ve burada balonlar hiç patlamıyor. Sanki bileğimde bağlı balon beni alıyor bulutları yorgan yapıyor. Şehrimde, odamda, huzurla uyuyorum.

O bulutlar yıkılmış şehirlere ağlar gibi yemyeşil yağıyorlar…